Τα κατάγματα κόπωσης αποτελούν ρωγμώδη κατάγματα ή οστικά οιδήματα τα οποία προκύπτουν ως αποτέλεσμα της συνεχούς και επαναλαμβανόμενης προπόνησης που επιβαρύνει τα οστά. Προκύπτουν συνήθως σε αθλητές οι οποίοι στο πρόγραμμά τους περιλαμβάνουν προπονήσεις και αγώνες που επιβαρύνουν τα κάτω άκρα. Τα κατάγματα κόπωσης μπορούν να συμβούν σε οποιαδήποτε ηλικία και φύλο, ωστόσο οι γυναίκες φαίνεται να είναι πιο επιρρεπείς στην πάθηση εξαιτίας διαφόρων διατροφικών ή ορμονικών διαταραχών ή λόγω οστεοπόρωσης.
Τα κατάγματα κόπωσης στην πλειοψηφία των περιπτώσεων αφορούν τα κάτω άκρα. Πιο συγκεκριμένα, οι περιοχές που αντιμετωπίζουν συχνότερα κατάγματα είναι η κνήμη, τα μετατάρσια, το μηριαίο και η πτέρνα.

Τα αίτια που προκαλούν τα κατάγματα κόπωσης
Τα κατάγματα κόπωσης συμβαίνουν συχνότερα σε αθλητές των οποίων τα αθλήματα τόσο στις προπονήσεις όσο και στους αγώνες περιλαμβάνουν έντονο χτύπημα των ποδιών στο έδαφος που επιφέρει πίεση στο πόδι. Τέτοια αθλήματα είναι το τένις, το μπάσκετ, ο στίβος, το τρέξιμο μεγάλων αποστάσεων και η γυμναστική (πχ ενόργανη). Άλλες αιτίες που δύνανται να προκαλέσουν κατάγματα κόπωσης είναι:
- η επιφάνεια της προπόνησης πχ αν είναι πολύ σκληρή
- η ξαφνική αύξηση της έντασης, της διάρκειας και του όγκου της προπόνησης
- τα ακατάλληλα ή φθαρμένα παπούτσια
- η ανεπαρκής ξεκούραση ή και η πλήρης απουσία ξεκούρασης ανάμεσα στις προπονήσεις.
Τα συμπτώματα των καταγμάτων κόπωσης
Ένα κάταγμα κόπωσης θα εμφανίσει ήπια συμπτώματα στην αρχή. Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα που εμφανίζονται εξαιτίας των καταγμάτων κόπωσης είναι:
- πόνος κατά τη διάρκεια της προπόνησης, ο οποίος υποχωρεί με την ξεκούραση
- οίδημα τοπικά στην περιοχή του κατάγματος
- επιδείνωση του πόνου εάν ο αθλητής ξεκινήσει και πάλι την προπόνησή του.

Η διάγνωση και η θεραπεία των καταγμάτων κόπωσης
Το κάταγμα θα πρέπει να διαγνωστεί με ασφάλεια από Ορθοπεδικό ο οποίος με λήψη του ιατρικού ιστορικού του ασθενούς και προσεκτική κλινική εξέταση θα εντοπίσει το κάταγμα. Ενδέχεται να ζητήσει περαιτέρω εξετάσεις όπως τη λήψη αξονικής ή μαγνητικής τομογραφίας .
Κατόπιν της διάγνωσης, ο γιατρός θα προτείνει τον καταλληλότερο τρόπο αντιμετώπισης ανάλογα τόσο με την σοβαρότητα του περιστατικού όσο και με τις ανάγκες του αθλητή. Σε γενικές γραμμές, τα κατάγματα κόπωσης μπορούν να αντιμετωπιστούν με :
- τη μέθοδο RICE (Ανάπαυση – Παγοθεραπεία – Περίδεση – Ανύψωση)
- αποφυγή των δραστηριοτήτων που προκάλεσαν το κάταγμα
- ακινητοποίηση με τη χρήση νάρθηκα
- χειρουργική επέμβαση σε σοβαρές περιπτώσεις ή όταν το κάταγμα δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως.

Leave a Reply