Το σύνδρομο υπακρωμιακής πρόσκρουσης αναφέρεται στη φλεγμονή των τενόντων του στροφικού πετάλου στην προσπάθεια ανύψωσης του χεριού πάνω από το επίπεδο του ώμου. Είναι επίσης γνωστό και ως σύνδρομο υπακρωμιακής προστριβής, ώμος του κολυμβητή ή ώμος του ρίπτη και προκύπτει από την υπέρχρηση του ώμου σε καθημερινή βάση εξαιτίας διαφόρων παραγόντων.

Τα αίτια που προκαλούν το Σύνδρομο Υπακρωμιακής Πρόσκρουσης

Το σύνδρομο υπακρωμιακής πρόσκρουσης είναι ουσιαστικά ένα σύνδρομο υπέρχρησης. Οι κινήσεις που επαναλαμβάνονται διαρκώς λόγω της φύσης της εργασίας ή της δραστηριότητας (πχ κολύμβηση, βόλεϊ, τένις, μπέιζμπολ, οικοδόμοι, ηλεκτρολόγοι)  και περιλαμβάνουν ανύψωση και στροφή πάνω από το επίπεδο του ώμου, έχουν ως αποτέλεσμα να καταπονείται η άρθρωση και αυτό να οδηγεί στην εμφάνιση του συνδρόμου. Εκτός όμως από την υπέρχρηση της άρθρωση του ώμου το σύνδρομο υπακρωμιακής πρόσκρουσης μπορεί να είναι αποτέλεσμα:

  • Υπερβολικής κόπωσης
  • Κακής τεχνικής
  • Έντονης άσκησης, ειδικά όταν οι μύες δεν είναι γυμνασμένοι
  • Προηγούμενων τραυματισμών στην περιοχή
  • Κληρονομικότητας
  • Οστεοαρθρίτιδας
  • Σκολίωσης
  • Κύφωσης
  • Μυϊκών ανισορροπιών
  • Ασβεστοποιού τενοντίτιδας
  • Τενοντοπαθειών στροφικού πετάλου
  • Ρήξεων του στροφικού πετάλου ή του επιχείλιου χόνδρου
  • Αστάθειας της άρθρωσης
  • Κακής στάσης σώματος

και πολλών ακόμα.

 

Τα συμπτώματα του Συνδρόμου Υπακρωμιακής Πρόσκρουσης

Το σύνδρομο υπακρωμιακής πρόσκρουσης εμφανίζει σε μεγάλο βαθμό κοινά συμπτώματα στους πάσχοντες. Τα συμπτώματα του συνδρόμου περιλαμβάνουν:

  • Πόνο στον ώμο, ο οποίος είναι είτε ήπιος είτε έντονος και σταθερός. Ο πόνος αυτός ενδέχεται να επιδεινώνεται τια βραδινές ώρες και να σηκώνει τον ασθενή από τον ύπνο του, ειδικά εάν κοιμάται πάνω στον ώμο που έχει το σύνδρομο
  • Αδυναμία ή κόπωση του άνω άκρου
  • Αίσθημα αστάθειας στον ώμο
  • Περιορισμένο εύρος κίνησης του ώμου
  • Δυσκολία στις καθημερινές δραστηριότητες.

Η διάγνωση και η αντιμετώπιση του Συνδρόμου Υπακρωμιακής Πρόσκρουσης

Για την ασφαλή διάγνωση του συνδρόμου είναι απαραίτητη η κλινική εξέταση κατά την οποία ο γιατρός έχει στη διάθεσή του πληθώρα διαγνωστικών test όπως το Neer test και το Hawkins test. Εάν κριθεί απαραίτητο μπορεί επίσης να ζητηθεί η λήψη ακτινογραφιών, υπερηχοχράφημα ή/και μαγνητική τομογραφία. Κατόπιν της διάγνωσης ο γιατρός θα προτείνει τον καταλληλότερο τρόπο αντιμετώπισης.

Το σύνδρομο υπακρωμιακής πρόσκρουσης μπορεί να αντιμετωπιστεί με:

  • Ξεκούραση και αποφυγή δραστηριοτήτων που επιδεινώνουν τα συμπτώματα
  • Φαρμακευτική αγωγή με αντιφλεγμονώδη
  • Παγοθεραπεία
  • Φυσικοθεραπεία
  • Ασκήσεις ενδυνάμωσης
  • Βελτίωση της τεχνικής στο άθλημα ή στην εργασία
  • Βελτίωση της στάσης σώματος
  • Ενέσεις PRP
  • Χειρουργική επέμβαση εάν αποτύχουν οι συντηρητικές μέθοδοι ή εάν υπάρχει βλάβη του επιχείλιου χόνδρου. Η μέθοδος που χρησιμοποιείται είναι η αρθροσκόπηση, η οποία προσφέρει εξαιρετικά αποτελέσματα, με μικρές τομές, λιγότερο πόνο και ταχύτερη αποκατάσταση στους ασθενείς.

 

Η σωστή τεχνική, η κατάλληλη προθέρμανση και αποθεραπεία, η μυϊκή ενδυνάμωση και η γνώση των ορίων του οργανισμού είναι παράγοντες που μπορούν να προλάβουν την εμφάνιση του συνδρόμου και τα επώδυνα συμπτώματά του.