Η θλάση των προσαγωγών αναφέρεται στη ρήξη ή την απλή διάταση ενός ή περισσότερων προσαγωγών μυών, ως αποτέλεσμα της ξαφνικής σύσπασής τους εκτός των φυσιολογικών ορίων  τους. Οι προσαγωγοί μύες είναι ο μικρός, ο μέγας και ο μακρός με τον μακρό να είναι εκείνος που τραυματίζεται συχνότερα συγκριτικά με τους υπόλοιπους.  Οι προσαγωγοί είναι οι μύες εκείνοι που είναι επιφορτισμένοι με τη σταθεροποίηση της λεκάνης αλλά και την κίνηση των ποδιών προς το κέντρο του σώματος όταν το τελευταίο αλλάζει κατεύθυνση. Ως τραυματισμός συναντάται κυρίως στους αθλητές, ειδικά στα αγωνίσματα που περιλαμβάνουν απότομες εναλλαγές κατεύθυνσης, όπως το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ, το τένις αλλά και το καράτε, η ιππασία κτλ.

 

Οι ρήξεις των μυών διακρίνονται σε 3 τύπους:

1ου βαθμού ρήξη, όταν είναι μικρή σε έκταση αλλά επιτρέπει πλήρη λειτουργικότητα

2ου βαθμού ρήξη, δηλαδή μερική ρήξη αλλά με διατήρηση της συνέχειας του μυός

3ου βαθμού ρήξη, όταν  η ρήξη είναι εκτεταμένη ή πλήρης.

Οι αιτίες της θλάσης προσαγωγών

Η θλάση προσαγωγών στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων προκύπτει στη διάρκεια αθλητικών δραστηριοτήτων, είτε σε επαγγελματίες είτε σε ερασιτέχνες αθλητές. Ο μυς συσπάται ξαφνικά πέρα από το όριο που μπορεί να αντέξει εξαιτίας παραγόντων όπως:

  • Απουσία προθέρμανσης ή ανεπαρκής προθέρμανση
  • Λανθασμένη ή ακατάλληλη τενχική
  • Φθαρμένος ή ακατάλληλος εξοπλισμός
  • Χρήση ακατάλληλων αθλητικών εγκαταστάσεων
  • Πίεση του μυ πέρα από τα φυσιολογικά όρια αντοχής του
  • Απότομη αλλαγή κατεύθυνσης
  • Ηλικία του αθλητή (οι μεγαλύτεροι αθλητές είναι πιο επιρρεπείς).

 

Τα συμπτώματα της θλάσης προσαγωγών

Η θλάση προσαγωγών συνοδεύεται από συγκεκριμένα συμπτώματα, τα οποία περιλαμβάνουν:

  • Έντονο πόνο τη στιγμή της θλάσης
  • Οίδημα στην περιοχή
  • Ευαισθησία στην περιοχή κατά την ψηλάφηση
  • Μειωμένη κινητικότητα των αρθρώσεων που βρίσκονται κοντά στους προσαγωγούς.

Η διάγνωση και η αντιμετώπιση της θλάσης προσαγωγών

Για να διαγνωστεί η θλάση των προσαγωγών αλλά και η κατηγορία στην οποία ανήκει είναι απαραίτητη η λήψη του ιατρικού ιστορικού αλλά και η κλινική εξέταση από ειδικό. Ενδεχομένως να χρειαστεί και υπερηχογραφικός έλεγχος ή μαγνητική τομογραφία.

Σε ότι αφορά τη θεραπεία της θλάσης προσαγωγών, αυτή εξαρτάται από τον τύπο και τον βαθμό της θλάσης. Σε γενικότερο πλαίσιο η θλάση των προσαγωγών μπορεί να αντιμετωπιστεί με:

  • RICE, δηλαδή ξεκούραση, παγοθεραπεία, περίδεση, ανύψωση
  • Χρήση νάρθηκα
  • Παγοθεραπεία και θερμοθεραπεία
  • Kinesio taping
  • Διατατικές ασκήσεις
  • Πρόγραμμα Φυσικοθεραπείας, με υπέρηχο, laser, ραδιοσυχνότητες, κινησιοθεραπεία κ.α
  • Φαρμακευτική αγωγή
  • Χειρουργική επέμβαση, συνήθως σε θλάσεις τρίτου βαθμού.

Το διάστημα που θα χρειαστεί ο αθλητής να μείνει εκτός αγωνιστικών δραστηριοτήτων  ποικίλλει ανάλογα με τον βαθμό της θλάσης. Μπορεί να κυμαίνεται από μερικές ημέρες έως και 8 μήνες. Σε κάθε περίπτωση, καλό είναι οι αθλητές να επισκέπτονται άμεσα τους ειδικούς από τη στιγμή της θλάσης.