Ο σύνδεσμος είναι μια παχιά ταινία ιστού που συνδέει δύο οστά. Υπάρχουν πολλοί σύνδεσμοι στον καρπό ενώ εκείνος που  τραυματίζεται  με μεγαλύτερη συχνότητα σε σχέση με τους άλλους είναι ο σκαφομηνοειδής σύνδεσμος. Αυτός ο σύνδεσμος βρίσκεται στο μέσο του καρπού,  μεταξύ του σκαφοειδούς και του μηνοειδούς οστού. Τα δύο αυτά οστά είναι που συνδέουν τον καρπό με την κερκίδα και συμβάλλουν στην ανώδυνη και πλήρη κίνηση του καρπού.

 

Υπάρχουν διάφοροι βαθμοί τραυματισμού του σκαφομηνοειδούς συνδέσμου, που ποικίλλουν από την διάταση έως την πλήρη ρήξη του. Οι κατηγορίες διακρίνονται σε:

1ου βαθμού: όταν ο σύνδεσμος παρουσιάζει ελαφρά διάταση αλλά διατηρεί τη σταθερότητα της άρθρωσης.

2ου βαθμού: όταν ο σύνδεσμος παρουσιάζει διάταση και μερική ρήξη των ινών

3ου βαθμού: όταν ο σύνδεσμος παρουσιάζει πλήρη ρήξη και δεν παρέχει πλέον σταθερότητα στην άρθρωση.

Οι αιτίες ρήξης του σκαφομηνοειδούς συνδέσμου

Η συνηθέστερη αιτία που προκαλεί ρήξη του σκαφομηνοειδούς συνδέσμου είναι η άσκηση υπερβολικής πίεσης στον καρπό, που ξεπερνά τα όρια αντοχής του. Εκτός από την άσκηση πίεσης, ρήξη του συνδέσμου μπορεί να προκληθεί και από:

  • Πτώση με ή πάνω στο χέρι
  • Επαναλαμβανόμενη καταπόνηση πχ λόγω αθλητικών δραστηριοτήτων ή εργασίας
  • Κάμψη του καρπού προς τα πίσω ή σε ασυνήθιστη θέση
  • Φθοράς λόγω ηλικίας
  • Μακροχρόνια φλεγμονή.

 

Τα συμπτώματα της ρήξης σκαφομηνοειδούς συνδέσμου

Τα συμπτώματα που συνοδεύουν μια ρήξη στον σκαφομηνοειδή σύνδεσμο περιλαμβάνουν:

  • Πόνο, ο οποίος μπορεί να επιδεινώνεται με την κίνηση ή την κάμψη του χεριού
  • Οίδημα
  • Περιορισμένο εύρος κίνησης
  • Μελανιές
  • Πόνο και πρήξιμο στην πίσω πλευρά του καρπού
  • Αίσθηση τριξίματος
  • Αδυναμία στον καρπό.

Ο πόνος και το πρήξιμο στην περίπτωση ρήξης του σκαφομηνοειδούς συνδέσμου μπορεί να συμβεί αμέσως μετά τον τραυματισμό. Μπορεί  όμως να επιμένει και να επιδεινώνεται με την πάροδο του χρόνου. Συμβαίνει επίσης τα συμπτώματα να γίνουν αντιληπτά ακόμα και χρόνια μετά τον αρχικό τραυματισμό.

Για τη διάγνωση της ρήξης είναι απαραίτητη η κλινική εξέταση αλλά και η λήψη ακτινογραφιών και μαγνητικής τομογραφίας. Κατόπιν της επιβεβαίωσης ο γιατρός αποφασίζει για τον καταλληλότερο τρόπο αντιμετώπισης ανάλογα με τη σοβαρότητα του κάθε περιστατικού. Σε γενικές γραμμές η ρήξη σκαφομηνοειδούς συνδέσμου  μπορεί να αντιμετωπιστεί με:

  • Ξεκούραση
  • Παγοθεραπεία
  • Χρήση νάρθηκα για ακινητοποίηση
  • Φαρμακευτική αγωγή με λήψη μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων
  • Εξατομικευμένο πρόγραμμα φυσικοθεραπείας
  • Χειρουργική επέμβαση, σε σοβαρές περιπτώσεις και σε περιπτώσεις όπου αποτυγχάνουν οι συντηρητικές μέθοδοι. Η επέμβαση γίνεται συνήθως με αρθροσκόπηση που αποτελεί και την πλέον σύγχρονη, γρήγορη και ασφαλή μέθοδο αποκατάστασης της κάκωσης ενώ ο ασθενής μπορεί να λάβει εξιτήριο ακόμα και την ίδια ημέρα της επέμβασης.

 

Η ρήξη του σκαφομηνοειδούς συνδέσμου δεν επουλώνεται μόνη της. Εάν δεν αντιμετωπιστεί, μπορεί να οδηγήσει σε αρθρίτιδα με την πάροδο του χρόνου. Αυτό συμβαίνει επειδή τα οστά του καρπού δεν συγκρατούνται πλέον σε μια φυσιολογική ευθυγράμμιση. Οι στόχοι της θεραπείας μεταξύ άλλων, είναι η μείωση του πόνου και η πρόληψη της αρθρίτιδας.