Το Σύνδρομο πρόσκρουσης του ώμου προκύπτει όταν η κεφαλή του βραχιονίου προσκρούει στο ακρώμιο, κάτι που προοδευτικά μπορεί να οδηγήσει σε περαιτέρω προστριβή των τενόντων και εν τέλει στη ρήξη τους. Η πρόσκρουση συμβαίνει όταν το βραχιόνιο ανυψώνεται πάνω από το επίπεδο του ώμου. Η πάθηση είναι επιστημονικά γνωστή ως σύνδρομο υπακρωμιακής προστριβής και αποτελεί μια από τις πιο συχνές αιτίες πόνου στον ώμο.

Τα αίτια του Συνδρόμου πρόσκρουσης ώμου

Το σύνδρομο πρόσκρουσης του ώμου μπορεί να προκληθεί εξαιτίας διαφόρων παραγόντων, οι σημαντικότεροι από τους οποίους είναι:

  • Κάποιος τραυματισμός, συνήθως επαναλαμβανόμενος λόγω συχνής και υπερβολικής καταπόνησης κατά τη διάρκεια αθλητικών δραστηριοτήτων. Είναι συχνό φαινόμενο σε αθλητές κολύμβησης, τέννις, βόλλεϋ, χάντμπολ κ.α.
  • Κακή τεχνική στα αθλήματα
  • Κακή στάση σώματος
  • Αδυναμία των μυών του στροφικού πετάλου του ώμου
  • Εκφυλιστικές αλλοιώσεις
  • Ανατομικές παραλλαγές
  • Ηλικία, συνήθως άνω των 60 ετών

 

Τα συμπτώματα του Συνδρόμου πρόσκρουσης ώμου

Τα συμπτώματα της πάθησης που αναφέρονται πιο συχνά από ασθενείς με σύνδρομο πρόσκρουσης ώμου είναι:

  • Πόνος στη μπροστινή ή την εξωτερική επιφάνεια του ώμου. Ο πόνος αυτός συχνά αντανακλά μέχρι τον αγκώνα ή και μέχρι τον αυχένα και την πλάτη.
  • Πόνος στη διάρκεια του ύπνου, ειδικά αν ο ασθενής κοιμάται στην πλευρά του ώμου που αντιμετωπίσει το σύνδρομο
  • Αδυναμία του άνω άκρου
  • Περιορισμένη κινητικότητα στην περιοχή του ώμου
  • Δυσχέρεια στις καθημερινές δραστηριότητες

Οι τρόποι διάγνωσης του Συνδρόμου πρόσκρουσης ώμου

Για τη διάγνωση του Συνδρόμου πρόσκρουσης ώμου εφαρμόζονται κλινικά τεστ και διαγνωστικές εξετάσεις. Στα κλινικά τεστ συμπεριλαμβάνονται το Neer test και το Hawkins test ενώ ο γιατρός συστήνει και υπέρηχο, ακτινογραφία και μαγνητική τομογραφία για την πλήρη απεικόνιση του Συνδρόμου.

 

Οι τρόποι αντιμετώπισης του Συνδρόμου πρόσκρουσης ώμου

Το Σύνδρομο πρόσκρουσης ώμου μπορεί να αντιμετωπιστεί τόσο συντηρητικά όσο και χειρουργικά. Οι συντηρητικοί τρόποι αντιμετώπισης:

  • Ξεκούραση και αποφυγή δραστηριοτήτων που επιδεινώνουν τα συμπτώματα
  • Φαρμακευτική αγωγή με αντιφλεγμονώδη
  • Παγοθεραπεία
  • Πρόγραμμα φυσικοθεραπείας
  • Ενέσεις κορτιζόνης
  • Βελτίωση της στάσης του σώματος

Σε περίπτωση που οι συντηρητικές μέθοδοι αποτύχουν να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά την πάθηση, υπάρχει και η δυνατότητα της χειρουργικής αντιμετώπισης. Η χειρουργική επέμβαση γίνεται με τη μέθοδο της αρθροσκόπησης κατά την οποία ο γιατρός εισάγει μέσω μικρών οπών στο δέρμα μια μικροκάμερα και επιτυγχάνει τόσο τη λείανση του ακρωμίου αλλά και την αντιμετώπιση της ρήξης των τενόντων. Η μέθοδος είναι ελάχιστα επεμβατική χωρίς να χρειάζεται νοσηλεία του ασθενή ενώ προσφέρει άριστα αποτελέσματα και χαμηλά ποσοστά επιπλοκών.