Ο δικέφαλος μηριαίος μυς είναι ο μυς εκείνος που καλύπτει την οπίσθια επιφάνεια του μηρού. Ο δικέφαλος μηριαίος, ο ημιτενοντώδης και ο ημιμεμβρανώδης συνθέτουν την ομάδα που υπάρχει στην οπίσθια επιφάνεια του μηρού και είναι υπεύθυνος για την κάμψη του γόνατος και την έκταση του ισχίου. Η θλάση του δικέφαλου μηριαίου μυός είναι από τις πιο συχνές κακώσεις που υφίσταται το ανθρώπινο σώμα ενώ κυρίως αφορά αθλητές των οποίων η δραστηριότητα περιλαμβάνει έντονα σπριντ. Η θλάση προκύπτει ως αποτέλεσμα της ρήξης των μυϊκών ινών όταν αυτές υφίστανται έντονη σύσπαση ή διάταση ή όταν πληγούν άμεσα εξαιτίας διαφόρων παραγόντων.

Τα αίτια που προκαλούν θλάση δικεφάλου μηριαίου μυός

Οι αιτίες που προκαλούν θλάση στον δικέφαλο μηριαίο μυ ποικίλλουν. Οι σημαντικότερες είναι:

  • Κακή προθέρμανση
  • Μειωμένη ελαστικότητα των μυών λόγω κακής ή ελλιπούς προθέρμανσης
  • Χρήση ακατάλληλου ή κακού εξοπλισμού
  • Απότομη εκκίνηση σε αγώνες δρόμου ταχύτητας
  • Υπερβολική κούραση των μυών
  • Αγνόηση των δυνάμεων του οργανισμού και υπερεκτίμηση των δυνατοτήτων
  • Κακή τεχνική
  • Κακή διατροφή
  • Άσκηση σε υγρό και ψυχρό περιβάλλον
  • Τραυματισμοί, ειδικά εκείνοι που οφείλονται σε κακή φυσική κατάσταση.

 

Τα συμπτώματα της θλάσης δικεφάλου μηριαίου μυός

Τα συμπτώματα της θλάσης του δικεφάλου μηριαίου μυός εξαρτώνται από τον βαθμό της θλάσης που έχει υποστεί ο μυς. Πιο συγκεκριμένα, όταν πρόκειται για θλάση πρώτη βαθμού η κίνηση του μυ δεν περιορίζεται ωστόσο παρατηρείται μικρής έντασης πόνος και οίδημα στην περιοχή. Στη θλάση δευτέρου βαθμού οι μυϊκές ίνες διαρρηγνύονται και προκαλείται έντονος πόνος και οίδημα στην περιοχή αλλά και θερμότητα. Όταν η θλάση του δικεφάλου μηριαίου μυός ανήκει στον τρίτο βαθμό, όταν δηλαδή η ρήξη είναι πλήρης, ο πόνος και το αιμάτωμα είναι πιο έντονα ενώ αποτελεί την πιο σοβαρή μορφή θλάσης και συνήθως χρίζει χειρουργικής αντιμετώπισης.

Οι τρόποι αντιμετώπισης της θλάσης δικέφαλου μηριαίου μυός

Κατόπιν διάγνωσης της θλάσης του δικέφαλου μηριαίου μυός αλλά και του βαθμού της, μέσω κλινικής εξέτασης, υπερηχογραφήματος και μαγνητικής τομογραφίας, ο γιατρός είναι σε θέση να καθορίσει τον ενδεδειγμένο τρόπο αντιμετώπισης. Σε γενικές γραμμές η θλάση του δικέφαλου μηριαίου μυός μπορεί να αντιμετωπιστεί με:

  • Ανάπαυση
  • Κρυοθεραπεία
  • Περίδεση της περιοχής
  • Χρήση ορθοτικών πελμάτων μετά από πελματογράφημα
  • Ενίσχυση τετρακέφαλου μυός και των οπίσθιων μηριαίων
  • Φαρμακευτική αγωγή με αντιφλεγμονώδη
  • Πρόγραμμα φυσικοθεραπείας με laser, tecar, υπέρηχο κ.α
  • Θεραπευτική μάλαξη
  • Έγχυση PRP
  • Χειρουργική επέμβαση, σπάνια και σε σοβαρές περιπτώσεις.

Είναι σημαντικό η θλάση να αντιμετωπίζεται σωστά από τις πρώτες κιόλας ώρες του τραυματισμού. Αυτό επηρεάζει την εξέλιξη της πάθησης αλλά και την επιτυχή αντιμετώπισή της.