Μέση

Ο όρος δισκεκτομή αναφέρεται στην επέμβαση εκείνη στην σπονδυλική στήλη (στην αυχενική, θωρακική ή οσφυϊκή μοίρα) κατά την οποία πραγματοποιείται εκτομή του δίσκου προκειμένου να θεραπευτεί η κήλη. Η διαδερμική δισκεκτομή αποτελεί τη νεότερη εξέλιξη της θεραπευτικής αυτής μεθόδου, με εξαιρετικά αποτελέσματα και ελάχιστη ταλαιπωρία για τους ασθενείς.

Διαδερμική δισκεκτομή: η διαδικασία

Η επέμβαση πραγματοποιείται με μέθη και τοπική αναισθησία. Μέσω μιας μικρής οπής (συνήθως 1-2 εκατοστών) εισέρχεται το μικροσκόπιο το οποίο φέρει κάμερα η οποία μεταφέρει την εικόνα και τα δεδομένα σε οθόνη στον θεράποντα ιατρό. Ο γιατρός καθοδηγεί ακτινοσκοπικά το ενδοσκόπιο και αφαιρεί το τμήμα του δίσκου ελέγχοντας παράλληλα την ακεραιότητα της νευρικής ρίζας. Η επέμβαση διαρκεί περίπου μια ώρα ενώ ο ασθενής μπορεί να πάρει εξιτήριο την ίδια ημέρα.

Διαδερμική δισκεκτομή: πότε εφαρμόζεται

Η διαδερμική δισκεκτομή είναι ιδανική θεραπευτική μέθοδος για πολλές παθήσεις. Οι πιο συνηθισμένες από αυτές είναι:

• Κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου
• Κήλη στην άνω οσφυϊκή ή θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης
• Σπονδυλική στένωση

Διαδερμική δισκεκτομή: τα πλεονεκτήματα

Η διαδερμική δισκεκτομή είναι μια σύγχρονη τεχνική που προτιμάται ευρέως λόγω των πολλών πλεονεκτημάτων που συγκεντρώνει. Μερικά από αυτά τα πλεονεκτήματα περιλαμβάνουν:

• Μικρό τραύμα
• Μικρή διάρκεια επέμβασης
• Ελάχιστος πόνος
• Ακριβής προσέγγιση
• Ελάχιστη απώλεια αίματος
• Άμεση κινητοποίηση του ασθενούς
• Ελάχιστος κίνδυνος επιπλοκών
• Δεν απαιτείται παραμονή στο νοσοκομείο
• Ταχεία αποκατάσταση και σύντομη επιστροφή στις καθημερινές δραστηριότητες.

Μετά την επέμβαση και για περίπου 6 εβδομάδες συστήνεται η αποφυγή της άρσης βάρους και της   στροφής του κορμού ενώ οι ασθενείς επιστρέφουν σχεδόν άμεσα στις καθημερινές τους δραστηριότητες.

Η δισκοπλαστική, ή αλλιώς δισκοπλαστική με gel (discogel) αποτελεί την πλέον σύγχρονη τεχνική η οποία εφαρμόζεται για την αντιμετώπιση βλαβών στη σπονδυλική στήλη που προκύπτουν εξαιτίας του εκφυλισμού που παρουσιάζει ο μεσοσπονδύλιος δίσκος. Ο μεσοσπονδύλιος δίσκος είναι ένας από τους δίσκους της σπονδυλικής στήλης και – μεταξύ άλλων – είναι υπεύθυνος για την απορρόφηση των κραδασμών και τη σταθεροποίηση των σπονδύλων. Αποτελείται από τον ινώδη δακτύλιο και τον πηκτοειδή πυρήνα. Ο εκφυλισμός του δίσκου προκύπτει όταν ο ινώδης δακτύλιος παρουσιάσει ρωγμές οι οποίες μπορεί να έχουν ως αποτέλεσμα τη δημιουργία κήλης στην περιοχή.

Ο εκφυλισμός του δίσκου και η δημιουργία κήλης έχουν ως αποτέλεσμα την εμφάνιση πόνου στη μέση, τον αυχένα, στα χέρια ή στα πόδια, γι αυτό και η θεραπεία είναι απαραίτητη προκειμένου να αντιμετωπιστούν τα ενοχλητικά συμπτώματα.

Δισκοπλαστική: πώς γίνεται

Η δισκοπλαστική με την χρήση ενδοδισκικού gel είναι μια ελάχιστα επεμβατική διαδικασία, η οποία μπορεί να αντιμετωπίσει τον πόνο και τα λοιπά συμπτώματα που συνοδεύουν την εκφύλιση του μεσοσπονδύλιου δίσκου. Η διαδικασία διαρκεί 15- 30 λεπτά και στη διάρκειά της ο γιατρός με ακτινοσκοπικό μηχάνημα τοποθετεί μια βελόνα στον μεσοσπονδύλιο δίσκο στο σημείο της κήλης και μέσω αυτής της βελόνας εγχύεται το gel. Εφαρμόζεται τοπική αναισθησία ενώ ο ασθενής εξέρχεται του νοσοκομείου μετά από λίγες ώρες. Σε λίγες ημέρες μάλιστα είναι σε θέση να επιστρέψει πλήρως στις καθημερινές δραστηριότητές του.

Σε ποιες περιπτώσεις εφαρμόζεται

Η δισκοπλαστική ενδείκνυται σε περιπτώσεις κατά τις οποίες υπάρχει εκφυλισμός του δίσκου του αυχένα, της πλάτης ή της μέσης ο οποίος μπορεί να προκαλεί πόνο στον αυχένα, το χέρι, το πόδι, τη μέση, την πλάτη ή τα πλευρά, ή όπου υπάρχει η πιθανότητα πρόκλησης παράλυσης. Αντιθέτως, η δισκοπλαστική δεν μπορεί να εφαρμοστεί σε περιστατικά ασθενών με σπασμένο δίσκο, με φλεγμονές ή άλλες ανάλογες παθήσεις.

Τα αποτελέσματα της δισκοπλαστικής είναι άμεσα ορατά και ολοκληρώνονται διαρκώς για ένα διάστημα περίπου 1,5 μήνα. Η διαδικασία συγκεντρώνει μικρή εώς μηδενική πιθανότητα επιπλοκών ενώ αποτρέπει από την ανάγκη μελλοντικής χειρουργικής επέμβασης.

Η οσφυαλγία, όπως δηλώνει και η ονομασία της, είναι η πάθηση εκείνη που χαρακτηρίζεται από πόνο στην περιοχή της μέσης. Αποτελεί μια από τις πιο κοινές ορθοπεδικές παθήσεις και μπορεί να οφείλεται σε διάφορες καταστάσεις. Οσφυαλγία μπορεί να εμφανίσουν όλα τα άτομα άνω των 15 ετών, με μεγαλύτερη συχνότητα στις ηλικίες 40-50 ετών, ενώ η πάθηση είναι τόσο κοινή που έρευνες υπολογίζουν ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων (συγκεκριμένα το 95%) θα εμφανίσει έστω και μια φορά στη ζωή του ένα επεισόδιο πόνου.

Η οσφυαλγία διακρίνεται σε:

• οξεία (όταν τα συμπτώματα διαρκούν λιγότερο από ένα μήνα),
• υπο-οξεία (όταν τα συμπτώματα διαρκούν 4-12 μήνες)
• και χρόνια(όταν τα συμπτώματα διαρκούν για περισσότερο από ένα χρόνο

Που οφείλεται η οσφυαλγία, πώς εμφανίζεται, πότε είναι απαραίτητη η επίσκεψη στον γιατρό και πώς αντιμετωπίζεται;

Πού οφείλεται η οσφυαλγία

Η οσφυαλγία μπορεί να προκύψει ως αποτέλεσμα πολλών παραγόντων. Οι συνηθέστεροι από αυτούς είναι:

• Δισκοπάθεια
• Τραυματισμοί στους συνδέσμους, στους μύες, τα οστά, τα νεύρα κτλ
• Κατάγματα στη σπονδυλική στήλη
• Ρήξη μυϊκών ινών
• Άρση βάρους
• Σκολίωση, λόρδωση, κύφωση και άλλες σκελετικές ανωμαλίες
• Ύπαρξη όγκου
• Αρθρίτιδα
• Σπονδύλωση
• Ισχιαλγία
• Ενδομητρίωση
• Πέτρες στα νεφρά
• Μετεγχειρητικά σύνδρομα πόνου
• Διάφορες φλεγμονώδεις παθήσεις
• κ.α

Πώς εμφανίζεται η οσφυαλγία

Η οσφυαλγία μπορεί να εμφανιστεί με διάφορα συμπτώματα. Οι ασθενείς αναφέρουν ως πιο συχνά συμπτώματα:

• Έντονος πόνος στη μέση, ο οποίος μπορεί να αντανακλά και στον γλουτό
• Μούδιασμα ή αδυναμία στα κάτω άκρα
• Πόνος στην κοιλιά (παράλληλα με τον πόνο στη μέση)
• Πυρετός
• Ρίγη
• Εφίδρωση
• Απώλεια βάρους (χωρίς συγκεκριμένη αιτία)
• Προβλήματα στην ούρηση

Πώς αντιμετωπίζεται η οσφυαλγία

Ο γιατρός μπορεί να συστήσει διάφορους τρόπους προκειμένου να αντιμετωπιστεί η οσφυαλγία και τα δυσάρεστα συμπτώματά της, ανάλογα με το στάδιο στο οποίο βρίσκεται η πάθηση αλλά και με την αιτία που την προκάλεσε. Οι πιο συνηθισμένοι τρόποι αντιμετώπισης της οσφυαλγίας είναι:

• Ανάπαυση – αποφυγή δραστηριοτήτων που επιδεινώνουν τα συμπτώματα
• Συγκεκριμένη σωματική άσκηση
• Χρήση κηδεμόνων για τη σπονδυλική στήλη
• Φαρμακευτική αγωγή (κυρίως αντιφλεγμονώδη)
• Πρόγραμμα Φυσικοθεραπείας
• Βελονισμός
• Εγχύσεις κορτιζόνης τοπικά και πάντα από ορθοπεδικό
• Χειρουργική επέμβαση, σε σοβαρές περιπτώσεις ή σε περίπτωση αποτυχίας των παραπάνω μεθόδων. Η χειρουργική επέμβαση μπορεί να συνίσταται σε δισκεκτομή, αποσυμπίεση ή σπονδυλοδεσία, ανάλογα με το είδος της οσφυαλγίας.

Σε κάθε περίπτωση, η πρόληψη είναι η καλύτερη θεραπεία. Η τακτική σωματική άσκηση, η διατήρηση ενός φυσιολογικού σωματικού βάρους, η εφαρμογή της κατάλληλης τεχνικής κατά την άρση βάρους, η αποφυγή της πολύωρης καθιστικής ζωής αλλά και της πολύωρης άσκοπης ορθοστασίας μπορούν να αποτελέσουν παράγοντες – κλειδιά στην αντιμετώπιση της οσφυαλγίας.