Ως αυχενική σπονδύλωση ορίζεται η εκφυλιστικού τύπου αλλοίωση των δίσκων του αυχένα. Η στένωση του σπονδυλικού σωλήνα προκαλεί πίεση στο νωτιαίο μυελό και στα νεύρα που είναι υπεύθυνα για την αίσθηση του πόνου, την γενικότερη αισθητικότητα και την κίνηση των χεριών. Εμφανίζεται συχνότερα σε άτομα άνω των 60 ετών και με την ίδια συχνότητα σε άνδρες και γυναίκες.

Τα αίτια που προκαλούν αυχενική σπονδύλωση

Οι παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση της νόσου περιλαμβάνουν:

  • Το είδος και τη φύση της εργασίας του ασθενούς
  • Τραυματισμό της περιοχής
  • Τις φορτίσεις της περιοχής από καθημερινές δραστηριότητες και συνήθειες, όπως η χρήση tablet και υπολογιστή, η καθιστική ζωή κτλ
  • Την ηλικία
  • Το κάπνισμα
  • Την κληρονομικότητα
  • Τα αυτοάνοσα νοσήματα.

Τα συμπτώματα της αυχενικής σπονδύλωσης

Η αυχενική σπονδύλωση στα αρχικά της στάδια δεν εμφανίζει συμπτώματα ή αυτά είναι πολύ ήπια. Ωστόσο, στις περιπτώσεις εκείνες που η πάθηση εξελίσσεται, δύνανται να εμφανιστούν συμπτώματα όπως:

  • Πονοκέφαλος
  • Πόνος στον αυχένα
  • Δυσκαμψία στον αυχένα
  • Πόνος που μπορεί να ακτινοβολεί στις ωμοπλάτες
  • Μούδιασμα στα χέρια
  • Αδυναμία στα κάτω άκρα
  • Έλλειψη συντονισμού
  • Δυσκολία εκτέλεσης λεπτών κινήσεων των χεριών όπως το δέσιμο ή το κούμπωμα
  • Διαταραχές στα αντανακλαστικά
  • Δυσκολία βάδισης
  • Ακράτεια ούρων.

Η διάγνωση και η θεραπεία της αυχενικής σπονδύλωσης

Για την ασφαλή διάγνωση της αυχενικής σπονδύλωσης είναι απαραίτητη τόσο η κλινική εξέταση όσο και η λήψη ακτινογραφιών, αξονικής και μαγνητικής τομογραφίας αλλά και η διενέργεια ηλεκτρομυογραφήματος. Μετά τη διάγνωση ο γιατρός μπορεί να καθορίσει τον καταλληλότερο τρόπο αντιμετώπισης.

Οι τρόποι αντιμετώπισης της αυχενικής σπονδύλωσης μπορεί να είναι συντηρητικοί αλλά και χειρουργικοί. Οι συντηρητικοί τρόποι αντιμετώπισης περιλαμβάνουν:

  • Ξεκούραση
  • Αποχή από τις αθλητικές δραστηριότητες
  • Φαρμακευτική αγωγή (μη στεροειδή, μυοχαλαρωτικά)
  • Πρόγραμμα φυσικοθεραπείας.

Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων οι συντηρητικοί τρόποι είναι αρκετοί για να ανακουφίσουν τους ασθενείς από τον πόνο και τα υπόλοιπα συμπτώματα. Σε σοβαρά περιστατικά ωστόσο ενδέχεται να χρειαστεί και χειρουργική επέμβαση. Η επέμβαση μπορεί να γίνει είτε με αυχενική δισκεκτομή είτε με οπίσθια πεταλεκτομή με ή χωρίς σπονδυλοδεσία. Ο γιατρός θα επιλέξει τον καταλληλότερο τρόπο ανάλογα με τα ευρήματα της μαγνητικής τομογραφίας και το στάδιο στο οποίο βρίσκεται η πάθηση.

 

Η αυχενική σπονδύλωση μπορεί να δυσκολέψει σημαντικά τους ασθενείς ακόμα και στις πιο απλές καθημερινές τους συνήθειες. Για τον λόγο αυτό συνίσταται η άμεση επίσκεψη στους ειδικούς με την εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων.