Σπονδυλόλυση είναι η λύση της συνέχειας των σπονδύλων στη σπονδυλική στήλη. Πιο επιρρεπή σε σπονδυλόλυση είναι τα άτομα ηλικίας 10-15 ετών και άτομα με έντονη αθλητική δραστηριότητα και κυρίως σε αθλήματα όπως το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ, η ενόργανη και ρυθμική γυμναστική, το τένις, η πάλη, το ράγκμπι, ο στίβος κ.α. Από σπονδυλόλυση υποφέρει περίπου το 7% του πληθυσμού. Σπονδυλολίσθηση ονομάζεται η μετατόπιση του σπονδύλου λόγω αποδυνάμωσης από την εκτεταμένη σπονδυλόλυση.

 

Σπονδυλόλυση

Το πιο συνηθισμένο αίτιο της σπονδυλόλυσης είναι κάταγμα κόπωσης, γι αυτό και συναντάται αρκετά συχνά σε αθλητές, ενώ πιο σπάνια η σπονδυλόλυση μπορεί να προκληθεί από κάταγμα εξαιτίας βαρέως τραυματισμού είτε εξαιτίας κληρονομικών παραγόντων. Εκδηλώνεται κυρίως με τη μορφή έντονου πόνου στη μέση κατά τη διάρκεια της αθλητικής δραστηριότητας, με πόνο στους γλουτούς, μυϊκούς σπασμούς, αδυναμία των ποδιών και προβλήματα στο περπάτημα. Η σπονδυλόλυση μπορεί να αντιμετωπιστεί τόσο συντηρητικά όσο και χειρουργικά. Στα αρχικά στάδια η θεραπεία είναι συντηρητική προκειμένου να σταθεροποιηθεί το κάταγμα και ο ασθενής να ανακουφιστεί από τα ενοχλητικά συμπτώματα. Η θεραπεία της σπονδυλόλυσης περιλαμβάνει:

  • τη χρήση κηδεμόνα για να αποφευχθεί η λόρδωση και να σταθεροποιηθεί το κάταγμα,
  • φαρμακευτική αγωγή τις πρώτες ώρες του τραυματισμού
  • πρόγραμμα φυσικοθεραπείας
  • ασκήσεις ενδυνάμωσης και βελτίωσης της σταθερότητας
  • χειρουργική επέμβαση σε σπάνιες περιπτώσεις, σε περιπτώσεις αποτυχίας των παραπάνω μεθόδων και σε περιπτώσεις κατά τις οποίες η σπονδυλόλυση οδήγησε σε σπονσυλολίσθηση άνω του 50%.

 

Σπονδυλολίσθηση

Η σπονδυλολίσθηση συμβαίνει όταν η φθορά στη σπονδυλική στήλη είναι εκτεταμένη με αποτέλεσμα ένας ή περισσότεροι σπόνδυλοι να μετατοπίζονται. Εμφανίζεται συχνότερα σε άτομα μέσης και μεγάλης ηλικίας και κυρίως σε γυναίκες. Για την ανάπτυξή της συχνά οφείλονται δραστηριότητες που περιλαμβάνουν έκταση της σπονδυλικής στήλης όπως το μπαλέτο. Επίσης μπορεί να προκύψει ως αποτέλεσμα τραυματισμού, ως  εκ γενετής χαρακτηριστικό ή εξαιτίας παθολογικών αιτιών (πχ όγκος). Η σπονδυλολίσθηση παίρνει τη μορφή πόνου στη μέση που μπορεί να επεκταθεί και εώς τα πόδια, μουδιάσματος ή αδυναμίας στα πόδια, διαταραχών στην ούρηση κ.α. Η σπονδυλολίσθηση μπορεί να αντιμετωπιστεί είτε συντηρητικά είτε χειρουργικά. Η συντηρητική αντιμετώπιση περιλαμβάνει:

  • φαρμακευτική αγωγή,
  • πρόγραμμα φυσικοθεραπείας
  • Χρήση οσφυϊκού κηδεμόνα
  • Ξεκούραση και αποφυγή δραστηριοτήτων που μπορεί να επιδεινώσουν τα συμπτώματα.

Σε περιπτώσεις κατά τις οποίες οι ασθενείς υποφέρουν από έντονα συμπτώματα ή όταν η συντηρητική θεραπεία αποτυγχάνει να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά την κατάσταση, υπάρχει η λύση της νευροχειρουργικής επέμβασης.